චූටි මහත්තයගේ විප්ලවයේ නියම කොටස්කාරයෙක් වන්න! දැන්ම එන්න සයිබර් යායට...!

අද මට කතා කරන්න තියෙන්නෙ පුංචි කරුණු තුනයි. මේ කරුනු තුන කියවලා ඕගොල්ලත් තීරණේකට එන්න මේ විප්ලවයේ කොටස් කාරයෙක් වෙනවද නැද්ද කියලා.

මේ තියෙන්නෙ ඒවා,

ආදරය

ආදරය කියන්නෙ දෙන්න ඕන දෙයක්. ඒක දෙන්න ඕන කෙනා අනුවත් දෙන කෙනා අනුවත් වෙනස් වෙනවා. ආදරය කරන්නත්, ආදරය ලබන්නත් පින් කරලා තියෙන්න ඕනේලු. අපේ හිත කොහොම උනත්, ලබන කෙනාගේ හිත පි‍රිලා ඉතිරිලා යන්න ආදරේ කරන්න පුලුවන්නම් අන්න නියම ආදරේ!

ආදරේ සංකේතය මොකද්ද? ටාජ් මහලද? මම නම් පොඩ්ඩක්වත් කැමති නෑ ආදරේ සංකේතය හැටියට ටාජ් මහල සලකන්න. සාජහන් රජතුමා බිරිඳ නැති වුනු දුකට ඒක හැදුවා තමා. ඒත් ඒකෙන්ම තමා එයා ලෝකෙට පෙන්නුවෙ එයා කොච්චර ආත්මාර්ථකාමී කෲර ආදරවන්තයෙක්ද කියලා. ටජ් මහල හදපු ගමන් එයා කලේ ටාජ් මහලේ සැලසුම් ශිල්පින්ගෙයි, සිතුවම් ශිල්පීන්ගෙයි ඇස් උගුල්ලලා දාපු එක. මොකද ‍ඒ ගොල්ලන්ට මේ වගේ ලස්සන නිර්මාණ ආයෙත් කරන්න බැරි වෙන්න. අන්න ඒකයි මම ටජ් මහලට අකමැති. සාජහන් වගේ අපිත් ආදරේ කරන්න ඕනේ තමන්ගෙ අයට විතරද?

තෑගි

ඕනම කෙනෙකුට හීන තියෙනවා. සුබ සිහින සෑබෑ කරගන්න කව්ද අකමැති. හීන සැබෑ කරගන්න බැරිවෙන අය කරන්නෙ ඒක තමන්ගෙ හද පතුලේ ඇතුලු කොනේ තියෙන කාමරේකට දාලා වහලා දාන එක. අපිට පුලුවන්නම් ඒ දේ මොකද්ද කියලා දැනගෙන හැමදාටම හිරකරලා දාපු ඒ සිහිනය යථාර්ථයක් කරන්න අන්න නියම තෑග්ග! ඒක මොකක් උනත් කමක් නෑ. තෑග්ගක් හැටියට දෙයක් ලැබුනම කෙනෙක් කොච්චර සතුටු වෙනවද කියලා මම අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නෑනේ. මමත් ඒ අද්දැකීම බොහොම වාරයක් අත්වින්ද කෙනෙක්.

මං කැමති දේවල් මට තෑගි විදිහට ලැ‍බෙන්නෙ කාලෙක ඉදලා. කුමාරයයි මායි හුලං ගහපු බයිසිකලේ තාත්තා අරං දුන්නෙ රු. 500 ක ලොතරැයි දිනුමකින්. කටු නැති ඉලක්කම් ඔරලෝසුවක් මුලින්ම අරන් දුන්නෙ අර නෙක්ටො කතාවෙ ඉන්න පියරත්න මාමා. සුදුපාට ලොකු බුදු පිළිමයක් අරන් දුන්නෙ ආච්චි. කතන්දර සීයා පොල් සල්ලි වලින් මං කැමති කොකබුරා බැට් එකකුයි බෝල ටින් එකකුයි අරන් දුන්නා. ලැප්ටොප් කම්පියුටර් එකක් අරන් දුන්නෙ මැරියන්ගෙ අම්මා. මැලේසියාවෙදී, වෘත්තිය මට්ටමේ ඩිජිටල් කැමරාවක් මට අරන් දුන්නෙ මැරියන්. ඒවා ඔක්කොම ඒ ඒ කාලවල මගේ සිහින. නමුත් තම තමන්ගෙ පුද්ගලික හීන යටපත් වෙනවා අපේ පොදු අරමුණු වලට යද්දි. ඒත් නොහිතන වෙලාවල් වල ඒ හීන හැබෑ වෙද්දි දැනෙන සතුට මට වගේම ඕගොල්ලන්ටත් දැනිලා ඇති?

මේකෙ ආසන්නම සිද්ධිය මේ ලඟපාත දවසක වෙයි කියලා මම හිතුවෙ නෑ. ඒ මට ග්‍රැෆික් ටැබ්ලට් එකක් තෑගි ලැබුනු එක! මීට අවුරුද්දකට එකහමාරකට විතර කලින්, කාලයක් තිස්සෙ බ්ලොග් එකක් කරගෙන යන කෙනෙක් ඇහැව්වා ග්‍රැෆික් ටැබ්ලට් එකක් අරන් දෙන්නද කියලා. මං එපා කිව්වා. ඒ වගේ තෑග්ගක් මට බර වැඩි හින්දා. පස්සෙ එයා මං ඇඳපු සිත්තර වලට අසාධාරණ වටිනාකමක් දීලා ඒකෙ මිල ගෙව්වේ ග්‍රැෆික් ටැබ්ලට් එකෙන්. ඒක මගේ අතට ලැබුන දා මම කොච්චර සතුටු උනාද!

විප්ලවය

“චේ ගුවේරා” වීරයා‍ට විප්ලවය දරු ප්‍රසූතියක් වගේලු. මුලින්ම නොඉවසිල්ල, දෙවෙනියට විලාප හඬ, තෙවෙනියට ලේ වැගිරීමකට පස්සෙ මහා නිහැඩියාවක්. ඔන්න ඊට පස්සෙයි බලාපොරොත්තුව උපදින්නනෙ. ඒ පොඩි එකෙක් අඬන සද්දෙන්! චේ කියන්නෙ විප්ලවයත් ඒ වගේ කියලා.

චේ ට විප්ලවය දරු ප්‍රසූතියක් වගේ උනාට, අපේ අම්මට නං දරු ප්‍රසූතියම විප්ලවයක් උනා. ඒ මම හින්දා. ඒක කලින් මම කිව්වනෙ. අපි හින්දා හැම අම්ම කෙනෙක්ම කරන්නෙ විප්ලවයක්! ඒක හරි.

අපේ අම්මා එහෙම පණනල දුන්නු විප්ලවයේ එක්තරා තැනකට අද මම ඇවිල්ලා තියෙනවා.ඉතාම සරළව කියනවනම් මේ ලෝකෙ කිසිම සිද්දියක් අහම්බයක් නොවේය, සියල්ල මේ වෙන විටත් සැළසුම් වෙලා හමාරයි කියන සරළ සිද්ධාන්තෙ ඉදලා බැලුවොත්, විප්ලවයේ ඇරඹුමත් අවසානයත් දැනටම තීරණය වෙලා හමාරයි.

ඉතිං ඒ කාලය අතරතුර ගෙවෙන සංක්‍රාන්තියෙ තවත් එක පියවරක් අද ගෙවුනා. ඒක කව්රු මොන විදිහට නිර්වචනය කලත් සරළම එක උපන් දිනේ කියන එකයි.

එතකොට ආදරයයි, තෑගියි, විප්ලවයයි කොහොමද එකට ගලපන්නෙ?

විප්ලවයට අම්මලා පණනල දුන්නට, ඒක ඉදිරියට ගෙනියන්න ඕනෙ අපි.

ඒකට අපිට ආදරයයි, ත්‍යාගශීලි කමයි කියන අවි ආයුධ පාවිච්චි කරන්න පුලුවන්නෙ. හැබැයි සාජහන් වගේ නෙමේ හොඳද......

අපි අපේ වැඩේ හරියට කලොත් මීට අවුරුදු ගානකට කලින් අපේ අම්මලා පණනල දුන්නු විප්ලවයේ නියම ප්‍රථිපලය වෙන්න අපිට පුලුවන් වේවි...!

අපි, සියලු දෙනාට ආදරේ කරන, හැකි සෑම අවස්ථාවකම ත්‍යාගශිලිවන්ත අය උනොත් අම්මලාට පුලුවන් වෙයි අපි දිහා බලලා සතුටු වෙන්න.

මම විප්ලවය ඉදිරියට ගෙනියන්න කැමති එහෙමයි.

ඒ විප්ලවය ඉදිරියට ගෙනියන්න අද වගේ දවසක මමත් එක්ක ඕගොල්ලත් එකතු වෙනවද?

විප්ලවයට ජය වේවා!!

....................

- මීට යුරෝ දෙකේ වීරයා