පුතා හෙවත් බලුහොම්බා | මගේ යාලුවෝ !

යාලුවෝ කිව්වම ඉතිං වයිවාරන්නයි!

ඒ ඒ යාලුවෝ ආශ්‍රය කලාම ඒ ඒ පල විපාක.

මේ ඉන්නෙ මට හිටපු යාලුවොන්ගෙන් ටික දෙනෙක්.

දෙයියා
අපිත් එක්ක එකටම වගේ කල්දේරම් බත කන්න එක්කහු වෙච්ච කෙනෙක්. ආපු දවස් වල කිව්වෙ බණ්ඩාරවෙල කියලා. පස්සෙ පස්සෙ හීල්ඔය උනා. කොළඔට පය තියන්න කලින් නිවිච්ච මිනිහා. ආපු දවස් වල රෑ නිදා ගන්න කලින් පන්සිල් ගත්තා. කුණුහරප එහෙම කිව්වෙ නෑ “පිරිහෙයි” කියලා. හැම පෝයමට ගංගාරාමේ පන්සල් යනවා. එන ගමන් ගැල්ලමයි දෙතුන් දෙනෙකුට ෆෝන් එකේ නම්බරේ දීලා, පෝය සතිය ගෙවෙනකං ෆෝන් එක ඔෆ් නොකර ඉන්නවා. මොනා කලත් මීටර්කාරයා, කඩ්ඩ හොදා.

සපා
සපා උනේ සප්රාස් කියන නම කොටකරලා. සප්රාස් කිව්වට තනි හෙළයා. මිනිහා මනංපිටියෙ පාලමෙං එහා. සපා හෙන ආඩම්බරෙන් කියන්නෙ “පාලමෙනුත් එහෙ හෙන කෑලේක බං අපේ ගෙවල් තියෙන්නෙ” කියලා. පොර නිවාඩුවට ගෙදර ගිහාම මිනිහගේ සෙට් එකයි, කොටි කොල්ලොයි ඔට්ටු දාලා ක්‍රිකට් මැච් ගහනවා කියලා “පොරටෝක්” දුන්නා ඒ කාලේ.

පුතා
අන්න ඊලගට “පුතා”. අප්පො.... පච පප්පා, මිනිහා නුවරඑලියෙ කිය කියා හිටියෙ. ඒ උනාට පොර අඹගමුවෙ. ගෙදර යද්දි අපිට හොරෙං ටෝච් එකක් බෑග් එකේ අඩියටම දාගෙන යන්නෙ ඇයි කියලා හොයලා බලද්දියි හොරේ අහුඋනේ. හැබැයි අපේ කාගෙත් බඩු මිනිහගේ වගේ කියලා හිතන හොද පුරුද්දක් එයා ගාව තිබුනා. අනේ පව්, තෙත තුවායක් උනත් කාගෙත් ඇස්වහලා නිවාඩු යද්දි බෑග් එකේ දාගෙන ගෙදර අරං යනවා ගේමක් නැතුවම.

චමියා
මතකද, අර එක පාරක් නිවාඩු යන්න ගිහිල්ලා විනය කාර්යාලේ කිඹා හිටියෙ පොරයි මායිනෙ. පොර “කුරුණැගල සිටි” එකේ වගේ ඉන්නෙ. ගිහිල්ලා බලද්දි පොල්පිතිගමත් පාස් කරලා යන්නෝන ගෙවල් වලට හැරෙන පාරට යන්ඩ විතරක්. ඒක අහුඋනේ අපි රටේ සංවර්ධනය ගැන කතා කරකර ඉද්දි. කතාව කොච්චර සීරියස් ගියාද කියනවනං චමියට නිකම්ම කියඋනා “වැඩිය ඕන්නැ මචං, පොල්පිතිගම හංදියේ වව්නියා බස් එක නතර කර ගන්ඩ මාර ගේමක්නෙ දෙන්ඩ ඕන, ඉතිං තවත් මොනාද කතා” කියලා.

සූරියා
ඔක්කොමට හපං ඌ. අර "හෙලෝ ප්ලයිට්, " කියලා ටැලිෆෝන් එකෙන් එක කෝලමක් කලේ මෙයානෙ. මිනිහා මහියංගණේ. අපි එයාට “වැද්දා වැද්දා” කියලා විහිලු කරන හින්දා මිනිහා අපිට කියලා තියෙන්නෙ මිනිහගෙ ගම හසලකය කියලා. පොර හිතං ඉන්නෙ හසලක ඉන්න ඔක්කොම වීරයො කියලා. කොච්චරවත් සීනියර් මෑන්ලා එක්ක කට ගහගෙන ගිහිං අපිට බඩකට පුරා ඉල්ලලා දෙනවා. එදා වගේ තමා.

ජෙට්ලි
අපේ ජෙන්ට්ලිමන්ලගෙනුත් ජෙන්ට්ලිමන් තමා “ජෙට්ලියා”. හෙන මාර්ෂල් ආට් කාරයා. අනික පිළිවෙල. කැන්ටිමට යන්න ගියත් ෂෝටයි, ස්කිනර් එකයි අයන් කරලා සෙන්ට් විදලා එහෙම තමා එලියට බහින්නෙ. ආපු දවස් වල නං කිව්වෙ “කොළඹ ක්ලයිමේට් එක මට දිරවන්නැ මචං” කියලා. මොකද පොර කැන්ඩිවලලු. මම හිතුවේ පොරගේ ගෙවල් නුවර දළදා මාලිගාව පිටිපස්සට වෙන්ඩ ඔහොම මෙහෙම වෙන්ඩැති තියෙන්නෙ කියලා.

හැබැයි මට වැරදිලා!

ගෙවල් ඊට ටිකක් මෙහා ගම්පොල කියලා තැනක. උන්ගෙ නංගිගෙ කොටහලු මගුලට අපි බලෙන්ම වගේ ගම්පොල ගිහිං ‍ජෙටාගේ ගෙවල් හොයද්දියි දැනගත්තෙ ගම්පොලම නෙමේ ටිකක් ඇතුලෙ “පුස්සැල්ලාව” කියලා ගමකය කියලා. පුස්සැල්ලාවට ගියාම එහෙ කොන්ඩෙ බැදපු මාමා කෙනෙක් කිව්වා‍ “ පුස්සැල්ලාගම කියලා තව ඇතුලට වෙන්න ගමක් තියෙනවා පුතාලා කියන්නෙ එහෙ එක්කෙනෙක් ගැන වෙන්ඩැති” කියලා. බලං ගියාම මාමා හරි.

ෆර්ඩි
අර සුද්දට කැපිටල් කුණුහරපෙන් බැන්නෙ මෙයා, මතකයිනෙ. ගෙවල් නං අත ලඟ. ගම්පහ. කොච්චියෙන් ඇද්දත් විනාඩි හතලිහක් යයි උපරිම. ඒත් පොර ඕන දේකට හැමදාම පරක්කුයි. 8-5 කියලා වේලාව දීලා තිබ්බොත් ගෙදරින් අටට ඇවිල්ලා ගෙදරට 5 යන ජාතියේ. මිනිහටත් ඉතිං වැරැද්දක් කියන්න බෑ. ගෙදර ඌරො, කුකුල්ලුයි, ගිරව්, රටහාවො පිරිලා. උන්ගෙ වැඩ කරල එපැයි මිනිහා ගෙදරින් දොට්ට බහින්න. කොච්චර පරක්කු උනත් අම්මා.........උගේ කටේ සව්දමේ නං අඩුවක් නෑ. අතේ පැලවෙන පච ගහලා ගහලා, කොහොම හරි පනිස්මන්ට් මග අරිනවා.

ෂැවොලින්
අන්න ඒකට මිනිස්සු. බෙන්තර ගගෙන් එහා හොඳ ඇංජිමක්. කරගන්ඩ බැරි ඕනැ දෙයක් පොරත් එක්ක ගිහිං කරගත්තැකි. කටින් වගේම තමා අතේ පයේ වැඩත්. ඒකනේ අපි ඔය නම දැම්මෙත්. හැබැයි ඉන්බොක්ස් එකට ගිහිල්ලා, ආපු මැසේජ් එක අරං කියවන්න වගේ පොතේ පතේ වැඩ බෑ.

මොනා නැතත් හොඳ මිනිහා. “ඒ බං උඔලා කෑවයි මචං” කියලා තමා තමන්ගේ කෑම පිඟාන උනත් අතට ගන්නේ. පොරට “මාතරය, කොළඔය, කොටුවෙය” කියලවත් “සාජන්ය, කොප්රල්ය, ප්ලයිට්ය” කියලාවත් “හොස්පිටල් එකය, ස්ටේසන් එකය, කෑම්ප් එකය කියලවත් කිසි වෙනසක් නෑ ඕං” ඇංජිම කරකවන්න ඕනැ කොතනද, ඒක කරකෝලා ඇති ගානට. මිනිහ නං ගාල්ල ටවුමේ ඉදං අතේ දුර. එදා අපි ත්‍රීවිලර් එකේ ගෙදරටම ගියෙ රු. 1950/-කට.

හොඳ ළමයා
මිනිහා නං නිවිච්ච කොල්ලා. බොරු නෑ. වංඥාව නෑ. සිරිමත් මගේ සකි වගේ. එයා යහපත් ළමයෙකි. උදයෙම පිබිදෙනවා. ගුරුදෙගුරු, තෙරුවන් සිහිකරලා වැඩ අල්ලනවා. වෙලාවකට මේ වගේ තැනකට හොඳ වැඩිද කියලත් හිතෙන තරං. කවදාවත් පනිස්මන්ට් කන්න වෙන විදිහෙ වැඩක් කරනවා තියා හිතලවත් නෑ. කොටින්ම බෝ පැලයක් වාගේ. හරි අහිංසකයි. වචන නෑ ගුණ කියන්න. මිනිහගේ නම ඉතිං අමුතුවෙන් කියන්න ඕන්නැනේ.

ඔය ටික දෙනා ගැන කතන්දරයි මම ඊලඟ දවස් වල කියන්න හිතාගෙන ඉන්නෙ.

මේ ගොල්ලන්ට මේ නම් වැටුනේ ඇයි? මේ ගොල්ලං ඒ කාලේ කරපු රාජකාරී මොනාද? හොබී එකට මොනාද කරන්නෙ? වගේ විස්තර ඒ ඒ කතාවත් එක්කයි කියන්නෙ.

ලෑස්ති පිට ඉන්ඩ.

ඔය විස්තරේ කියෙව්වම ඊ ලඟ කතාවෙන් කා ගැන කිව්වොත් හොඳයි කියල ද හිතන්නෙ?

වැඩි කැමැත්තට මමත් ලෑස්තියි......!